امتحانات این ترم هم تموم شد. امتحانایی که حقوق اساسیش، اساسی سخت بود، جزای عمومیش مباشرتا جزو عوامل رافع مسئولیت کیفری و مدنی سه اون، باعث سقوط تمامی تعهدات نسبت به دانشگاه و زندگی بود. تجارتش، سرقفلی نداشت و اخلاقش، خیلی ها رو بد اخلاق کرد.
ما به خیال خودمون فکر میکردیم دیگه بعد امتحانات میتونیم یه نفس راحت بکشیم، ولی هنوز از پل صراط آخرین امتحان رد نشده بودیم که خودمون مقابل درهای مستحکم انتخاب واحدها دیدیم. انتخاب واحدهایی که توسط آموزش محترم، با کلی تبصره و متمم همراه بود که اگه قرار بود همشو جمع کنی توی ضوابط و قوانینش خودت و گم میکردی. اولش که خیلی از دروس ارائه شده رو نمیتونستی اخذ کنی و بعدشم میدیدی روز دوم تموم نشده، تمام ظرفیت ها پر شده و خیلی ها هم به دلیل عدم تسویه حساب با دانشگاه و عدم اطلاع از زمان دقیق انتخاب واحدها، روز آخر هم نتونستن واحدهای دلخواهشون و انتخاب کنند. آموزش محترم هم با اینکه ظرفیت ها رو کمی تا قسمتی ابری افزایش داده بود، ولی هنوز ده دقیقه ازین مرحمت ملوکانشون نگذشته، که اون ظرفیت های باقی مانده هم به ناگاه پر شدن. روز بعد هم به جای اینکه ظرفیت ها رو افزایش بدن ، زمان انتخاب واحدو افزایش دادن ؛ آخه وقتی ظرفیت ها تکمیل شده ، دیگه زمان و افزایش بدی چه معنایی داره ؟!! خلاصه اگه بنا بشه ماجرای دقیق ناهماهنگی ها و بعضا اشتباهات فاحش انتخاب واحد ها رو توضیح بدیم، شاید خیلی به صلاح نباشه؛ اما امیدواریم توی ترم های آینده اینچنین مسائلی دیگه رخ نده.
