روزی روزگاری قرار بود برو بچه های انجمن علمی علوم سیاسی تو روز ۱۰ آبان توی تالار گفت و گو یه نشست دانشجویی داشته باشن در مورد خاور میانه ی امروز.
در روز ۱۰ آبان بچه ها موضوعی را فهمیدند که تا دیروزش نمی دانستند. موضوع از این قرار بود که تالار گفتمان جای این کارها نیست. گفتم که از این کارها منظور همان برگزاری نشست است. از این لحاظ پس این مکان به چه دردی می خورد؟؟! خدا داند بس. اما ما تا به اینجا فهمیدیم که تالار گفتمان برای نشست دانشجویان مفیدی نیست، بلکه برای نشست خاک دانشگاه مفید است، بالاخره خاک جا می خواهد برای نشستن.
این در حالی است که این نشست سر آغاز سلسله نشست هایی بوده است که هفته به هفته برگذار می شود و این سلسله نشست ها مدعوینی همچون سفیران لبنان (مهمان هفته ی آینده)، مصر، سوریه و … بوده است.
البته این بار اول مسئولین دانشگاه به ویژه آقای مسعود اردبیلی نیست که دست به همچین حرکت ها مدبرانه و همراه با بصیرت میزنند، از آن تعطیلی نمایشگاه نود و پنج روز باران پارسال تا به در به در کردن بچه های داستان خوانی و الانم که تغییر کاربری دادن تالار گفت و گو و کلی دیگه از این افعال مدبرانه ای که فقط در شان مسئولین دانشگاه مفید است و بس. این در حالی است که در مجله ی مفید از این نمایشگاه ها، موضوع جلسات کتابخانی ها، یا همین نشست هایی با چنین مدعوینی یاد می شود اما چرا خودش انجام نمی شود؟
