یک درد و دل ساده …

خیلی خیلی برای من جالبه که بعضی خبرگزاری ها هر چند وقت یک بار نوک پیکان افتراهاشون به سمت دانشگاه مفید نشونه میرن. بعضی ها میگن فلان استاد جاسوس بوده و پناهنده شده و فلان گروه در فرصت مطالعاتیشون با بعضی ها که نباید دیدار میکردن دیدار کردن و ازین جور مطالب…

اما چرا؟

چون دانشگاه مفید یک دانشگاهی هست که نظراتش با دولت کمی مغایره؟ این خیلی بده که ما تحمل صدای مخالفمون و نداشته باشیم و برای زمین زدن اون دست به هر کاری بزنیم. گاهی اخبار کذب منتشر کنیم و یا افترا بزنیم که موقعیت طرف مقابلمون و سست کنیم.

و جالب این که وقتی اخبار کذبی که در هیچ نهاد رسمی اعلام نشده رو میگیم و معلوم میشه فقط داریم شایعه پراکنی میکنیم و خلافش ثابت میشه، این جرات و نداریم که بگیم خبری که گفتیم دروغ محض بود وحتی دریغ میکنیم از یک عذر خواهی ساده. ادعای مسلمانی داریم ولی نه تنها دروغ و حرام نمیدونیم بلکه چه بسا دروغ مصلحتی وهم برای پیشبرد اهداف خودمون،مستحب بدونیم.

فارغ ازین که این رویه ی دانشگاه درست هست یا نه من خیلی تعجب میکنم که چرا ما باید برای کوبیدن کسانی که با ما هم نظر نیستن دست به این سری کارها بزنیم.

بله، منکر این نیستم که بعضی اساتید مفید یک سری نظرات خاصی دارن ولی این چه دخلی به دانشگاه مفید داره؟! در تمامی دانشگاه ها اینجوریه. اصلا هر انسان صاحب نظری اینجوریه. چه ربطی به دانشگاه مفید داره.آیا این باعث میشه یک خبرگزاری به خودش اجازه بده که به هر بهانه ای و به خاطر مسائل سیاسی به مفید حمله ور بشه؟

خوبه بدونیم که توی همین دانشگاه مفید به خاطر فضای نسبتا بازی که وجود داره، همون اساتید با نظرات خاص، توسط یک سری دیگه از اساتید نقد میشن. نمیشه که به استاد گفت خفه شو و هر چی من میگم بگو.آقایون انتظار دارن با اساتید اینگونه برخورد بشه.ولی غافل ازین که این شیوه نه تنها منسوخ شده و جواب نمیده بلکه اثرات سوءش بیشتر هم هست. اگه ما برای دانشجو ارزش قائلیم و بدون هرگونه شعاری دوست داریم دانشجوی ما، خودش رشد کنه،باید با ایجاد فضای باز اندیشه ای، یواش یواش دانشجو رو به اون مرحله از پختگی برسونیم که خودش بتونه تشخیص بده. نه اینکه فقط اون سری از نظراتی که باب میلمون هست و بهش تزریق کنیم.

در پایان خوبه بدونیم اعتراض دانشجوها که به حضور دکتر کواکبیان نبوده، بلکه تلاشی بود برای بازتر شدن فضای فکری دانشگاه.